Ερωτικές και άλλες ιστορίες απ' το ημερολόγιο της Lolita d' Amour
Ήσουν πάντα εσύ (8) Η μοναδική του...αυτή η μία ...η γυναίκα που σεργιάνιζε στη φαντασία του, ήταν ολοζώντανη μπροστά του. Ένιωθε την καρδιά του, να χτυπάει σαν τις καμπάνες της Notre Dame...τα Κυριακάτικα πρωινά.. 'Ενας εσωτερικός εκκωφαντικός θόρυβος...μια πρωτόγνωρη αναστάτωση...δεν είχε ξανα νιώσει ποτέ έτσι... -Δεν ξέρω πως βρέθηκα εδώ...έψαχνα για το salle de bain...για να καθαρίσω το φόρεμα μου, που χύθηκε πάνω του, σχεδόν το μισό μπουκάλι απ΄το κρασί, απο μια απροσεξία ενός απ΄τους καλεσμένου σας στο μπουφέ...είπε η κοπέλα με διστακτικό...ντροπαλό και γενικά κάπως απολογητικό τρόπο και του άπλωσε το χέρι...σε μια θερμή χειραψία... -Eμέλ...με λένε του είπε... -Φρεντερίκ...απάντησε σαν μαγεμένος εκείνος...και συνέχισε... -Πέρασε μέσα...υπάρχει καλύτερο μπάνιο σ΄αυτόν το χώρο...και της έκανε χώρο να περάσει μέσα στη σοφίτα. Έπειτα της έδειξε που βρίσκεται το λουτρό... Όμως στην προσπάθεια της... να περάσει στα μισοσκότεινα ...ξυστά απο ένα καβαλέτο...-μιας και...