Ερωτικές και άλλες ιστορίες απ΄το ημερολόγιο της Lolita d'Amour

Ήσουν πάντα Εσύ...(5)
Παρίσι 1930...
Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου,χάιδεψαν απαλά το πρόσωπο της Βαλερύ και την έκαναν να ανοίξει τα μάτια της...
Τι υπέροχη αίσθηση...
Μόλις είχε ξυπνήσει και οι άκρες των δακτύλων της,δεν μπόρεσαν...ν΄αντισταθούν στη θέα της γυμνής πλάτης του Ετιέν...
Ανεβοκατέβαιναν τρυφερά...γλυστρώντας στην επιδερμίδα του...όπως το κύμα κυλάει πάνω στη άμμο...
Ο Ετιέν γύρισε προς το μέρος της αγκαλιάζοντας την σφιχτά...
Τα μάτια του...γραπώθηκαν στο βλέμμα της...με νόημα...
Η Βαλερύ δεν άντεξε στο κοίταγμα του...και μ΄ένα σάλτο...ετοιμοπόλεμης αμαζόνας που ιππεύει...ένα μάχημο άτι...βρέθηκε να κυριαρχεί ολόκληρο το σώμα του...
Το πρωινό είχε μια διαφορετική όψη...
Έμοιαζε με φεγγάρι που είχε χάσει την πορεία της νύχτας και βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπο...με το φως της ημέρας...σεργιανίζοντας για πρώτη φορά σ΄ένα γαλάζιο στερέωμα...
Ένας ηδονικός σεισμός...είχε ταρακουνήσει συθέμελα...τη μικρή σοφίτα...
Ο Ετιέν έμοιαζε σαν χείμαρος...που ξεχύθηκε απ΄τα ορμώμενα νερά ενός καταρράκτη...
Μια δυνατή πλημμύρα...
Ένα δάκρυ κύλισε αργά αργά σαν καυτή στάλα βροχής στο στέρνο του...
Ήταν απ΄τα μάτια της Βαλερύ,έμοιαζε σαν μικρό αστέρι,που μόλις είχε πραγματοποιήσει μια ευχή...
Ένα μικρό δάκρυ...μιας μεγάλης χαράς...
Για το δώρο της μοίρας,που είχε φέρει στο δρόμο της, το άλλο της μισό...
Και ενώθηκε μαζί του...με σάρκα και ψυχή...
Ο δικός της Αδάμ...
Οι δυό τους...στον πιο όμορφο παράδεισο...που λέγεται Ζωή...
(συνεχίζεται...)
Anais Zolie